Hoi !

Ein-de-lijk !! Na al dat afwachten, na alle slapelozen nachten is het dan zover: het verlossende telefoontje. Ik werd net rond 12 uur gebeld met de mededeling dat mijn aankomst gastgezin door kan gaan! Nadat ik had opgehangen heb ik toch wel een traantje gelaten van blijdschap maar ook van alle spanning. Ik wist ook niet wie ik als eerste moest bellen, aangezien alleen mijn broertje thuis was aan wie ik het kon vertellen en hij nou niet echt geintereseerd in mijn Amerika-avontuur is (behalve dat hij ''eindelijk'' een jaar ''van me af'' is). Maar helaaas, niemand van mijn familie nam de telefoon op behalve mijn best friend Julia. Dus heb ik na het aan Julia verteld te hebben maar in me eentje een feestje gevierd.

En daarna sloeg de stress toe: INPAKKEN! Ik had niet meer verwacht dat ik voor donderdag (de grote vertrek dag voor alle Amerika studenten) een gastgezin zou krijgen, dus had ik nog niet veel ingepakt. Dus ben ik als een gek alles maar gaan inpakken en zelfs nu al bijna klaar met inpakken.

Maar over mijn gastgezin wat ik tot nu toe weet:

Ik kom bij de familie McClain, die bestaat uit vader Nathan, moeder Karmen, dochter Merijn (17) die waarschijnlijk in hetzelfde jaar zit als ik en dochter Maci (19). Nathan is zakenman en Carmen is lerares.

Ze wonen dus in Corinth, een suburb van Dallas. Het ligt in het noord-oosten van Texas en er is 7 uur tijdsverschil met Nederland.

Het lijkt me een super leuke familie en ben enorm blij met dat ik een zus heb die waarschijnlijk in hetzelfde jaar komt te zitten als ik. Daar heb ik altijd al van gedroomd!

Ik heb de familie net een mailtje gestuurd, maar het is daar dus 7 uur eerder dus ik denk dat ik pas vanavond een mailtje terug zal krijgen.

Ik vlieg donderdag om 10:35 vanaf Schiphol naar Washington, waar ik om 13:35 aan zal komen (Amerikaanse tijd). En vertrek ik om 18:00 weer vanaf Washington naar Dallas, waar ik om 20:05 aankom. Gelukkig vlieg ik met iemand anders samen helemaal tot aan Dallas, want ik weet niet helemaal hoe ik het in me eentje moet redden.

Ik heb straks een afscheidsborrel, eerst voor familie en vanavond voor vrienden, dus ga ik nog even genieten van alle lieve vrienden en familieleden die ik aankomend jaar verschrikkelijk zal gaan missen.

Liefs Sophie